Browsing by Author "Lіhach T."

Now showing 1 - 4 of 4
  • Thumbnail Image
    Item
    Вышэйшыя музычныя навучальныя установы Вільні 1920 - 1940-х гадоў
    (Белорусская государственная академия музыки, 2016) Ліхач, Т. У.; Lіhach T.
    У артыкуле разглядаецца дзейнасць вышэйшых музычных устаноў Вільні міжваенных дзесяцігоддзяў, прыводзяцца звесткі адносна найбольш вядомых выкладчыкаў і выяўляюцца тыя педагагічныя традыцыі, на якія яны апіраліся.
  • Thumbnail Image
    Item
    Праваслаўная музычная традыцыя на Беларусі да сярэдзіны XV ст.
    (Белорусская государственная академия музыки, 2015) Ліхач, Т. У.; Lіhach T.
    У артыкуле прапануецца агульная перыядызацыя развіцця праваслаўнай музычнай традыцыі ў Беларусі. Развіццё праваслаўнага музычнага мастацтва да сярэдзіны XV ст. Характарызуецца як дынамічнае і выніковае, арганічна ўключанае ў інтэрнацыянальны кантэкст. Адзначаецца, што ў XIV - сярэдзіны XV ст. ў Вялікім княстве Літоўскім сфарміравалася спецыфічная сітуацыя ў адносінах да праваслаўнай царквы.
  • Thumbnail Image
    Item
    Праваслаўная музычная традыцыя ў Беларусі ў сярэдзіне XV - XVI ст.
    (Белорусская государственная академия музыки, 2017) Ліхач, Т. У.; Lіhach T.
    У артыкуле робіцца акцэнт на спецыфіцы развіцця беларуска-ўкраінскай праваслаўнай музыкі сярэдзіны XV – XVI ст. параўнальна з адпаведнай маскоўскай традыцыяй. Аўтар адзначае, што ў Вялікім княстве Літоўскім адбыўся арганічны сінтэз заходнееўрапейскіх “навізнаў” са старажытнымі практыкамі, у выніку чаго ўзнікла прынцыпова новая традыцыя, арыентаваная ўжо не на Канстанцінопаль, а на еўрапескі музычны кантэкст.
  • Thumbnail Image
    Item
    Рэлігігйная музыка М. Шчаглова (Куліковіча)
    (Белорусская государственная академия музыки, 2015) Ліхач, Т. У.; Lіhach T.
    Рэлігійная музыка М. Шчаглова – адна з яркіх і арыгінальных старонак беларускага музычнага мастацтва XXст. Абапіраючыся на традыцыі рускай праваслаўнай музыкі канца XIX - пачатку XX ст., Шчаглоў стварыў свій цікавы стыль царкоўных кампазіцый. Яго вызначальныя рысы: 1. Цесная сувязь з беларускім фальклорам; 2. Апора на сваеасаблівую беларускую манадыйную традыцыю; 3. Працяг уласцівай для уніяцкай царквы Беларусі лініі стварэння рэлігійных песень.